Храна за канабиноидните рецептори

Супстанцата римонабант цврсто се врзува за канабиноидниот рецептор (CB1) во мозокот и ја блокира нивната активност. Канабиноидните рецептори природно се стимулираат од хемикалии кои вообичаено се наоѓаат во организмот, но исто така се стимулираат ид супстанците присутни во чадот од тутунот и од канабисот.

Пред извесно време Cochrane Systematic Review дојде до сознанија дека мали количества од римонабант (околу 20 милиграми) може селективно да ги блокира СВ1 рецепторите во мозокот на пушачите и со тоа го оневозможува чувството на задоволство кое на пушачите им го дава запалената цигара. За жал, како и другите лекарства кои се користат за одвикнување од пушењето и ова не ја намалува потребата за консумирање на храна, што може да доведе до зголемување на телесната тежина на пациентите кои го земаат ова лекарство.

Пушењето цигари во крвотокот го испраќа никотинот. Оваа супстанца го нарушува ендоканабиноидниот систем (дел од хормоналниот механизам во мозокот кој е одговорен за енергетскиот баланс и за консумирањето храна). Со текот на времето, кај пушачите рамнотежата се поместува за да се компензира ефектот на никотинот. Затоа со престанувањето со пушење рамнотежата повторно се нарушува, а намаленото количество никотин во мозокот остава простор за покачување на телесната тежина.

Kate Cahill од Department of Primary Care при University of Oxford и Michael Ussher од St George's Hospital Medical School од University of London во Велика Британија извршиле анализа на сета достапна научна литература во врска со супстанцата римонабант за да откријат докази за неговата ефикасност при прекинување на пушењето без при тоа да се зголеми телесната тежина.

Тие пронашле три испитувања направени врз вкупно 1567 пушачи и 1661 луѓе кои неодамна прекинале со пушењето. Со анализа на податоците тие откриле дека луѓето на кои им биле давани по 20 mg римонабант биле за 50% поуспешни во откажувањето од пушењето во споредба со групата која земала плацебо. Тие кои веќе се откажале од цигарите останале при својата одлука доколку во својот организам внесувале 5 mg или 20 mg. На испитаниците, пак, кои сакале да се откажат од пушење консумирањето на само 5 mg од римонабант не им било доволно да постигнат напредок.

Од направената анализа научниците утврдиле дека кај испитаниците кои земале по 20 mg римонабант зголемувањето на телесната тежина било во помала мерка изразено во споредба со испитаниците кои земале по само 5 mg римонабант или плацебо. Ефект на земање на поголемо количество римонабант бил поизразен кај испитаниците кои имале прекумерна тежина.

Од направените анализи научниците утврдиле дека земањето на 20 mg римонабант може навистина да помогнат во откажувањето од пушење, но исто така влијаат и врз не толку изразено зголемување на тежината на испитаниците.

Овој лек се уште чека да биде одобрен за употреба како средство кое помага при откажување од пушењето во САД и во Европа.